Αρθρογραφία

Γράφει η Ευδοκία Ταγκούλη, Ψυχίατρος Παιδιών και Εφήβων, Επιμελήτρια Α, ΕΣΥ, Νοσοκομείο Παίδων "Η Αγία Σοφία" 

Η διάγνωση «αυτισμός » αναφέρεται σε παιδιά και ενηλίκους με δυσκολίες στην ανάπτυξη και ιδιαίτερα στις κοινωνικές δεξιότητες και την επικοινωνία, παράλληλα με επαναληπτικές και στερεότυπες συμπεριφορές. Οι δυσκολίες αυτές δεν είναι εκφράσεις μιας γενικευμένης νοητικής καθυστέρησης, ξεκινούν νωρίς στη ζωή του ατόμου, ενώ  τα συμπτώματα ποικίλλουν σε βαρύτητα και η έκφρασή τους αλλάζει καθώς το παιδί μεγαλώνει.

Γράφει η Φλώρα Χειλαδάκη, Ψυχολόγος στο Κέντρο Ημέρας Εφήβων με Αυτισμό Δυτ. Αττικής "Στην Αυλή του Κόσμου" 

Η Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος αποτελεί μία διάχυτη νευροαναπτυξιακή διαταραχή. Πιο συγκεκριμένα, ο όρος διάχυτη αναφέρεται στο εύρος των ιδιαιτεροτήτων που εμφανίζουν τα άτομα με ΔΑΦ, σε πολλούς και διαφορετικούς τομείς της ανάπτυξης, όπως ο αισθητηριακός τομέας, ο γνωστικός τομέας, ο τομέας της επικοινωνίας και ο τομέας των κοινωνικών δεξιοτήτων. Ο όρος φάσμα δηλώνει τα διαφορετικά επίπεδα λειτουργικότητας που μπορεί να παρουσιάζουν τα άτομα: χαμηλή, μέση και υψηλή.

Γράφει η Εύα Ζέλου, Λογοθεραπεύτρια 

1. Τι είναι επικοινωνία και ποιες είναι οι δυσκολίες στην επικοινωνία των ατόμων με ΔΑΦ;

Η επικοινωνία είναι η λειτουργία, μέσω της οποίας μεταδίδουμε και ανταλλάσουμε πληροφορίες, γνώσεις, ανάγκες, επιθυμίες και ιδέες, με στόχο να αλληλεπιδράσουμε με τους άλλους και να επηρεάσουμε τη συμπεριφορά τους. Η επικοινωνία κατακτάται μέσω της κοινωνικής συναλλαγής, δηλαδή της αλληλεπίδρασης με τους άλλους ανθρώπους και διακρίνεται σε λεκτική και μη λεκτική. Η λεκτική αφορά στην ομιλία ως το μέσο έκφρασης που χρησιμοποιείται, ενώ η μη λεκτική αφορά στη βλεμματική επαφή, την επικοινωνιακή ανταπόκριση, την κατεύθυνση της προσοχής και τη γλώσσα σώματος.

Γράφει η Κατερίνα Μπούρικα, MSc OT (Paediatrics), Νοσοκομείο Παίδων "Αγλαία Κυριακού"   

Είναι γνωστό ότι τα αισθητηριακά ερεθίσματα προσλαμβάνονται από τους υποδοχείς των αισθητηριακών συστημάτων. Η  όραση, η ακοή, η γεύση, η όσφρηση και η αφή αποτελούν τις πλέον γνωστές αισθήσεις. Χάρη στις έρευνες της νευροεπιστήμονος και εργοθεραπεύτριας Dr. A. J. Ayres, δύο επιπλέον αισθητηριακά συστήματα, το αιθουσαίο και το ιδιοδεκτικό, αποδείχθηκε ότι διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην επεξεργασία των αισθητηριακών ερεθισμάτων με αντίκτυπο στη συμπεριφορά και τη μάθηση του ατόμου. Το αιθουσαίο σύστημα του οποίου οι υποδοχείς βρίσκονται στο εσωτερικό αυτί μας, μας δίνει πληροφορίες για τη θέση του κεφαλιού μας, για την ταχύτητα της κίνησης μας, για την ισορροπία μας και τη θέση του σώματος μας στο χώρο. Ενώ το ιδιοδεκτικό σύστημα του οποίου οι υποδοχείς βρίσκονται  στους μυς, τους τένοντες και τις αρθρώσεις, μας δίνει πληροφορίες για το πού βρίσκονται τα μέλη του σώματός μας στο χώρο, για την πίεση, την έλξη των αρθρώσεων και την αίσθηση του βάρους.

Γράφει η Κατερίνα Μάσχα, ΜΑ Ph.D., Παιδοψυχολόγος, Επιστημονικά Υπέυθυνη Ηλίανθου, Εξειδικευμένου Κέντρου Διάγνωσης και Αποκατάστασης Ατόμων με ΔΑΦ 

1. Ποια είναι τα πρώτα σημάδια που θα πρέπει να προβληματίσουν το γονέα ή τον εκπαιδευτικό;
   • Το παιδί παρουσιάζει καθυστέρηση λόγου ή υποστροφή της ομιλίας που είχε αρχικά αναπτυχθεί. Δεν ακολουθεί τις οδηγίες των γονέων δείχνοντας να µην κατανοεί τι του ζητούν και δεν προσπαθεί να επικοινωνήσει λεκτικά ή έστω µη λεκτικά αυτό που επιθυμεί.
   • Το παιδί δεν ανταποκρίνεται στο όνομα του, δεν αναζητά ή δεν ανταποκρίνεται στο βλέµµα του γονέα ή του εκπαιδευτικού, δεν χρησιμοποιεί χειρονομίες: για να δείξει, για να ‘µοιραστεί’ ή να ‘σχολιάσει’ κάτι ενδιαφέρον που θα του τραβήξει την προσοχή, π.χ., ένα σκυλάκι που περνάει στο δρόµο. Δεν δείχνει ενδιαφέρον για συνοµήλικα παιδιά και γενικότερα, εκδηλώνει µειωµένο ενδιαφέρον για τους ανθρώπους. Το παιχνίδι του µπορεί να είναι φτωχό και επαναλαµβανόµενο, δίνοντας έµφαση στην επανάληψη συγκεκριµένων κινήσεων ή τοποθέτηση αντικειµένων αποκλειστικά µε συγκεκριµένο τρόπο. Η συµβολική χρήση των παιχνιδιών µέσα από µία δραστηριότητα που έχει νόηµα, για παράδειγµα, προσποιούµαι πως ανακατεύω στην κατσαρόλα µου όπως κάνει η µαµά, µπορεί να απουσιάζει ή να είναι περιορισµένη.